Güven Albayrak”ın kaleminden..

Sevgili Okurum,

Sana sesleniyorum, sana, benim en sevdiğim varlığıma… Sana hikâyenin içinden, kalbimin derinliklerinden bir davet sunuyorum. Bir an için gözlerini kapat ve kendini tüm dış koşullardan, rastlantılardan soyutla. İçine doğru bir yolculuk yap, geçmişi ve geleceği düşünmeden, yalnızca bu anın kıymetini bilerek. Seninle bu sohbete başlarken, “şans” dediğimiz o gizemli örtüyle örülü olanları anımsatmak istiyorum. Bazen seçmediğin, kontrol edemediğin olaylar hayatına yön veriyor ve sen, onların ağırlığını omuzlarında hissediyorsun. Ancak unutma; her şeyin bir nedeni, her rastlantının bir anlamı vardır.

Ah, o şans! Bir gölge gibi hep yanımızda, ama görünmeyen elleriyle hayatımızın iplerini bazen gevşetip bazen sıkılaştıran bir güç. Şansın bazen sana getirdiği zorluklar, belki bir öğretmen gibi seni sabırlı, cesur, ve derin düşünen biri yapıyor. Önemli olan, her durumda içindeki ışığa güvenmendir. İçinde taşıdığın ışık, sana senin en derin hakikatini fısıldayacak.

Şimdi, “genişleyen halka” dediğimiz o kadim öğretiye bak. Yaşamın, aileden başlayıp gitgide genişleyen bir sevgi ve sorumluluk halkası gibi olduğunu hatırla. İlk önce anne-baba, kardeşler, sevdiklerimizle iç içe bir halkadasın. Fakat bu halka gitgide genişler, komşularına, mahallene, ülkenin dört bir yanına, giderek tüm insanlığa ulaşır. Kalbinin sınırlarını genişlet, sevginin ve anlayışın tek bir bedende kalmasın; bütün insanlığa doğru yayılsın. Bu genişleyen halkada sen, insanlık denilen o büyük ailenin bir parçasısın.

Ve şimdi, yaşam ve ölümün anlamına dair bir an duraklayalım. Hayat öyle kısa ve öyle değerli ki… Ölümün sessizliğini düşün, onun kaçınılmazlığını… Bu yolculuğun sonu yokmuş gibi yaşarken, aslında her adımımızın bize ömür dediğimiz o kıymetli zamandan bir şeyler kattığını unutmayalım. Yaşamın anlamı, ona verdiğimiz değerle, ona kattığımız duygularla ve onunla kurduğumuz bağla şekillenir. Şimdi, elini kalbine koy ve içindeki hayat pınarının akışını hisset. Varoluşun senin en güzel şiirin, kendine söylediğin en derin şarkın.

Sevgili okurum, sen benim en değerlimsin. Sana verdiğim her fırsatta, her zorlukta, ve her şansta kendini bulmanı arzu ediyorum. İçindeki yıldızlara inan, onlarla gökyüzünü aydınlat; başkalarına ışık ol. Gölgenin bile başkalarına huzur veren, yaralarını saran biri olsun. Kendine her daim sevgiyle bak, ve şunu hiç unutma: Ne yaparsan yap, sen, her adımında, o ışıkla, o şansla ve o genişleyen sevgi halkasıyla büyüyen bir hikâyenin kahramanısın.